کاربرد پریزهای تجمیعی یا MUTOA چیست؟

در استانداردهای کابل کشی ساخت یافته، در مواقعی که در یک ناحیه کاربری (Work Area) بیش از یک مصرف کننده نهایی در لایه ی افقی شبکه (Horizontal) متصل باشد، از روشی به نام MUTOA استفاده می کنند .

همانطور که میدانید در قسمت ناحیه ی انتهایی (Work Area) از لایه ی افقی شبکه (Horizontal)، وظیفه توزیع کابلی به کاربر نهایی در یک ساختار کابل کشی ساخت یافته تعریف می شود. در این ناحیه (Work Area)، بطور معمول پریزهای شبکه ی نصب شده از طریق پچ کورد، اتصال کاربر نهایی (End user) را با سیستم شبکه از طریق لایه افقی (Horizontal) میسر می سازد. معمولاً در این ناحیه (Work Area) تجهیزاتی همچون کامپیوتر کاربر، پرینتری که تحت شبکه کار می کند، تلفن متصل به شبکه و غیره قرار گرفته و اتصال آن ها برقرار می شوند.
معمولاً طراح های شبکه در یک Work Area از چندین پریز مجزای شبکه برای سرویس دهی به هر یک از این دستگاه ها استفاده می کنند.
استاندارد TIA حداقل تعداد پورت های یک پریز شبکه را در ناحیه کاربر انتهایی (Work Area) حداقل دو عدد انتخاب کرده است. بدیهی است بر اساس پیشبینی طراح زیرساخت و با توجه به تعداد دستگاه های موجود در یک Work Area، تعداد پورت های پریز شبکه مشخص می شود.
در هر پروژه مطابق با شرایط کاربران برای هر ناحیه کاربری (Work Area) یک حداقل مساحت مشخصی در نظر گرفته می شود. برای مثال: در یک دفتر کاری ممکن است فضایی که برای یک کاربر نهایی در نظر گرفته شود، ابعادی برابر با 2*3 (6 متر مربع) دیده شده باشد. در این حالت ابعاد هر یک از نواحی کاربری (Work Area) در این مثال ۶ متر مربع می باشد که در آن بنا بر نظر طراح ممکن است از دو پریز شبکه یا بیشتر برای کاربر مذکور استفاده شده باشد. 

لازم به توضیح است،‌ استاندارد TIA پیشنهاد حداقل ابعاد یک Work Area را به صورت پیش فرض 3*3 (9 متر مربع) در نظر گرفته است که در آن حداقل با 2 پورت شبکه به کاربر نهایی سرویس داده می شود.

از آنجایی که در برخی از سناریوهای طراحی این امکان وجود دارد که در یک ناحیه کاربری (Work Area) بیش از یک کاربر نهایی وجود داشته باشد، تعداد پریزها در آن ناحیه زیاد و فواصل بین پریزها نیز بسیار محدود خواهد شد. در این حالت علاوه بر پیچیدگی های مرتبط با نصب متعدد پریزهای شبکه، فضا در یک ناحیه کاربری محدود است و سیستم مستند سازی آن ناحیه نیز پیچیده شده و همچنین نگهداری آن نیز با چالش های متعددی روبرو  خواهد بود. 

به عنوان مثال در یک اداره ای که تعداد زیادی اپراتور دارد و از سرویس شبکه استفاده می کنند، محدوده ی Work Area بسیار کوچک تر می باشد و به اندازه ی میز کاربر محدود می شود (80cm*80cm). در این حالت تعداد پریزهای نزدیک به یکدیگر، چالش پیاده سازی در کابل کشی ساخت یافته است.

متن استاندارد TIA برای سناریوهایی از این دست، پیشنهاد می کند هر 12 پریز شبکه که به کاربران نهایی سرویس می دهند تحت نام یک کلاستر (Cluster) در یک باکس/ پریز تجمیعی  (MUTOA)، سربندی شده و طبق ضوابط استاندارد TIA-606 مستند گردند. بدیهی است وجود تمامی کیستون های یک کلاستر در یک باکس تجمیع شده (MUTOA) نگهداری و بهره برداری از پروژه را راحت تر خواهد کرد. در استاندارد TIA از این باکس/ پریزهای مجتمع شده با نام  Multi User Telecommunication Outlet Assembly یا به اختصار MUTOA یاد شده است.

نمونه ایی از یک MUTOA

ضوابط پیاده سازی MUTOA  در سیستم کابل کشی ساخت یافته:

- MUTOA همانند پریزهای عادی شبکه باید در قسمتی از ناحیه Work Area نصب شوند که به راحتی قابل دسترس بوده و سیستم مستند سازی آن قابل رؤیت باشد. نصب MUTOA در زیر کف کاذب و یا بالای سقف کاذب ممنوع می باشد و پیشنهاد می شود هم تراز با بقیه پریزهای ساختمان نصب شوند.

- پیشنهاد شده است با توجه به فواصل مصرف کننده های نهایی (End users) از MUTOA، محل قرار گیری آن در مرکز کلاستر پیشبینی شود.

- هر کلاستر حداکثر 12 پورت شبکه را شامل می شود که این 12 پورت علاوه برکابل کشی مسی مرسوم شبکه  امکان آن را دارد تا مطابق با برند مورد استفاده از بستر پورت های فیبرنوری و یا آنتن مرکز نیز پشتیبانی نماید.

نمونه ایی از MUTOA با پریزهای متنوع

- با توجه به ابعاد کلاستر (12 ناحیه کاربری)‌ و فواصل بین مصرف کننده نهایی و باکس/ پریز (MUTOA) لازم است طول پچ کوردهای ناحیه کاربری (Patch Area) بلندتر از متراژهای مرسوم باشد. از این رو با توجه به قطر مسی کابل های افشان در پچ کوردها و نیاز به کنترل پارامترهای الکتریکی در لینک شبکه،‌ فرمول زیر در استاندارد TIA برای محاسبه طول پچ کوردها و تناسب آن با طول کابل شبکه استفاده می شود.

با فرمول زیر می توان طول مجاز پچ کوردهای بکار گرفته شده در یک Work Area را محاسبه کرد:

C: is the maximum combined length (m) of the work area equipment cord, HC (FD) equipment cord, and HC (FD) patch cord.
H: is the length (m) of the horizontal system cable.
D: is an insertion loss derating factor: 20% (0.2) for 24 AWG cords, 50% (0.5) for 26 AWG cords.
W: is the maximum length (m) of the work area equipment cord.
T: is the maximum total length (m) of HC (FD) equipment cords and optional HC (FD) patch cords in the TR: 5 m (16.5 ft) for 24 AWG cords, 3.96 m (13 ft) for 26 AWG cords.

به عبارت دیگر با توجه به فرمول فوق، برای سهولت در برآورد متراژ پچ کورد ها می توان از جدول ذیل استفاده کرد:

جمع بندی:

برای دفاتری که تعداد نواحی کاربری (Work Area) آن زیاد است و در هر ناحیه بیش از یک کاربرنهایی (پرینتر تحت شبکه، تلفن و غیره) از سرویس شبکه استفاده می کنند، طبق استانداردهای کابل کشی ساخت یافته، طراح زیر ساخت شبکه از باکس ها یا همان پریزهای تجمیعی (MUTOA) استفاده می کند. این باکس ها/پریزها شامل 12 پورت شبکه است که می تواند حداکثر 12 کاربرنهایی در Work Area (یک کلاستر) پشتیبانی کند. سیستم MUTOA نگهداری و بهره برداری و همچنین تهیه ی اسناد مربوط به یک پروژه ی شبکه را بسیار آسان تر کرده است.